Hatice Dertsiz, Burdur’un Kozluca Köyü’nde doğdu. Babası köyde inşaat ustasıydı. Kerpiç ve taş duvarları örüyordu. Çalışmayı çok seven Hatice de her fırsatta babasına yardım ediyordu. 4 kardeşinin ilgisini çekmeyen inşaat ustalığı, 12 yaşındaki Hatice için vazgeçilmez olmuştu. Tahminen de onun bu kadar becerili oluşu, yaşı küçük olsa da onu ailenin gözünde bir anda büyütmüştü. 15 yaşında evlendirildi. Çocuk gelin Hatice’nin artık bir bebeği de vardı. Olağan bu evlilik fazla uzun sürmedi, bir yıl içinde bitti. Sonra Hatice ikinci evliliğini yaptı. Bir çocuğu daha oldu. Ne yazık ki bu evlilikte hüsranla sonuçlandı. Çocukluğunu yaşamayan Hatice, üçüncü evliliğini yaptığında ise 17 yaşındaydı. Sonunda memnunluğu yakalamıştı. İki çocuğu daha olmuştu. Eşi sıva ustasıydı, ona inşaatta harç karıp, duvar örerek yardım ediyordu. Her şey yolundaydı. Fakat Hatice’nin bu memnunluğu 10 yıl sürdü. Zira eşi vefat etti. Hatice artık 4 çocuğuna tek başına bakmak zorundaydı. 12 yaşında babasından öğrendiği inşaat ustalığı, artık onun ve çocuklarının yeni ekmek kapısıydı. Çalışma azmi ve disipliniyle göz dolduran Hatice usta, inşaatta bir gününü, “Sabah 07.30’da inşaata gidiyorum. Kendime ve ustalarıma harç karıyorum. Çayımı koyup, işimin başına geçiyorum. Bu sırada çayım demlenmiş oluyor. Çay molası veriyorum. Sonra öğleye kadar duvar örümü, harç karımı ve tuğla transfer işlerini yapıyorum. Elimdeki harcın bitmesiyle birlikte akşama yanlışsız benim de inşattaki işim bitiyor” diyerek anlattı.
“Pek çok kişi inşaat ustalığının erkek işi olduğunu söyledi. Beni bu mevzuda yadırgadılar. Kız kardeşim ve yeğenim bana çok takviye oldu. Bir de Engin usta alışılmış. Bu işte ilerlemem konusunda bana daima yardımcı etti. Bir bayan inşaat işini yapamaz, inşaatta çalışamaz, çalıştırma diyenlere aldırış etmedi. Onları dinlemedi. Hatice, ‘İnşaat işlerini yapar, onun yaptığı işi hiçbir erkek yapmıyor’ dedi. Nitekim de söylediklerinin hepsi hakikat. Şu anda benim yaptığım işi hiçbir erkek yapamıyor. Bu işi bu kadar uygun yapmamın nedeni, 12 yaşında babamdan öğrenmem. Babam benim yol göstericimdi. 8 yıl evvel vefat etti. Yaşasaydı birlikte çalışırdık. Benimle gurur duyardı. Babam, ‘Kızım, oburlarının dediklerine aldırış etme, çalış, bileğinin hakkıyla kazan’ kaygısı.”
‘TÜM UĞRAŞIM ÇOCUKLARIM İÇİN’
Antalya’da çocuklarıyla birlikte yaşayan Hatice Dertsiz, milyonluk villaların duvarlarını bir bayan titizliğiyle örüyor. Duvarları örerken hayaller de kurduğunu anlatan Hatice, “Keşke benim de bu türlü bir villam olsa, çocuklarımla birlikte yaşarım diyorum. İnşaatta duvar örmekten harç üretimine kadar her türlü inşaat işini yapıyorum lakin hiç yorulmuyorum. Zira emek emek, seve seve yapıyorum. Bir günde 15-20 metre duvar örüyorum. Bunun için de 200 TL yevmiye alıyorum. Ben çocuklarım için çalışıyorum. Onlar benim hayatım. Tüm çabamı de çocuklarım için veriyorum” dedi.
“Çalıştığım villanın mimarları Nermin İncebacaklı ve Sebahat Çevik bana bir bayan olarak çok dayanak oldular. Ben de bütün bayanlara bu mevzuda öncü olmak istiyorum. Erkek işi diyenlere aldırış etmesinler. Kendilerine ve bileklerindeki güce güvendikleri sürece erkek ya da bayan işi diye bir durum kelam konusu değil. Bayanlara bu hususta dayanak olabilirim. İnşaat ustalığı yapmak isteyen bayanlara işin kolaylıklarını ve nasıl yapabileceklerini öğretebilirim.”
EHLİYET DE ALACAK
Bugün 38 yaşında olan Hatice’nin 21, 20, 19, 18 yaşlarında dört çocuğu var. Bir de beş aylıkken bakımını üstlendiği bir çocuğa da altı yıldır annelik yapıyor. Öğretmen olan kızının atanmasını ise büyük bir heyecanla bekliyor. İlkokul mezunu olan ve iki yıl evvel ortaokulu bitiren Hatice, ehliyet alacağı günü de iple çekiyor.
‘SADECE BAYANLARA DEĞİL, HERKESE UMUT OLABİLİR’
Peki, Hatice Kaygısız’ı namıdiğer Hatice ustayı yaşadıkları karşısında motive eden güç ne? “Erkek işi yapıyorsun” diyenlere karşı nasıl dimdik durabildi? Verdiği çabayla bayanlara örnek olduğunu söyleyebilir miyiz? Uzman Psikolog Nurdan Beşen Büyükak, “Öncelikle çok küçük yaşta evlendirilmesinin insan hakları ihlali ve çocuk istismarı olduğunu söylemek isterim. Yaşadığı bu travmanın pek çok sonucu olmuştur. Travmatik olaylardan sonra bireylerde ruhsal sorunlar meydana gelebileceği üzere ferdî olarak güçlenme de olabilir. Bireylerde yaşadığı zorluklardan sonra ‘Bunun üstesinden geldiysem her türlü zorluklarla baş edebilirim’ kanısı gelişebilir. Bireysel özellikler, kendine inanç, toplumsal ve ruhsal dayanak ve başa çıkma stratejileri geliştirilerek travma sonrası büyüme sağlanabilir. Hatice Hanım travma yaşayan bireylere bu manada bir umut olabilir. Genel bilinenin tersine ‘travma bireyde mutlak olumsuz sonuçlara yol açar’ niyeti bir kenara bırakılabilir, gerekli ruhsal ve toplumsal takviye sağlanırsa kişi travma sonrası süreçten çok daha güçlü çıkabilir. Yaptığı çabayla yalnızca bayanlara değil, her yaştan şahsa umut olduğunu söyleyebiliriz” dedi.