Tarih boyunca Anadolu’nun denize açılan kapılarından biri olan Antalya, Akdeniz’in derin mavisiyle buluşuyor. Konyaaltı ilçesi birebir isimdeki ‘Antalya’nın dünyaca ünlü plajıyla haberlerin her daim başköşesinde. Lakin bu sefer değişik bir Konyaaltı’nı keşfetmek için düştüm keçilerin çıngırak seslerinin yankılandığı yollara. Tarafımı hepsi ilçe hudutları içinde olan Doyran Göleti, Geyikbayırı ve Sinan Değirmenleri’ne çeviriyorum. Kapuz Kanyonu’na vakit kalmayacağı için orayı gezmeyi öteki bir güne erteliyorum.
Çakırlar
Özgür keçilerin diyarı
Doyran Göleti
Bir cumartesi sabahı, burnumda o sabah yiyeceğim bazlamanın kokusuyla uyanıyorum. Yeşil Konyaaltı rotamın birinci durağı Çakırlar. Narenciye bahçelerinin ortasında, köyün maharetli bayanlarının ellerinden sacda bazlama ve gözlemeli bir kahvaltı yapıyoruz. Sonrasında yemyeşil ormanların çevrelediği Doyran Göleti’ne gidiyoruz. Dağlarla birlikte kusursuz bir görünümü var. Piknik, kamp, yürüyüş, bisiklet ve trekking üzere çok sayıda aktivite imkânı da… Göle karşı kurduğumuz kamp sandalyelerimizde huzurlu bir sessizlik içinde kahvemizi içiyoruz.
Doyran
Bol oksijenli birkaç saatin akabinde yol üzerinde dağdan akan sularla şişelerimizi doldurup Doyran Çayı’nın üzerindeki Sinan Değirmenleri’ne çıkıyoruz. Akdeniz zihnimde çalı meralarında otlanan özgür keçileri canlandırır daima ve bu yolda karşıma çıkanları izlemeyi çok seviyorum.
Sinan Değirmenleri
Sinan Değirmenleri’nde evvelden buğday öğütülürmüş ve ambarlarıyla meşhur. Daha evvel Kalkan’ın Bezirgân Köyü’nde gördüğümden tahıl ambarlarına yabancı değilim. Dere kenarında beliren ahşap tahıl ambarlarının imgesi nefis. Ambarların geç Osmanlı devrine ilişkin, 300 yıllık bir tarihi var. Antalya Kültür Varlıklarını Müdafaa Bölge Kurulu’nca tescilli. Tahtaların birbirine geçmesiyle hiç çivi kullanmadan yapılmış. Mimarisi Likya devri lahitleriyle teğe bir tıpkı. Yörükler bu nedenle ‘gâvur ambarı’ diyor. O devir herkesin kendine ilişkin bir ambarı varmış. Bu ambarlara arpa, buğday ve un koyarlarmış. Ambarları açınca burnuma çok sevdiğim sedir ağacının kokusu geliyor. Sedir reçinesinin kokusu böceklenmeyi engellediği için bu ağaçtan yapılmış. Kıyıya yakın yerlerde Likya lahitlerini, dağlık bölgelerde de tahıl ambarlarını görünce bu coğrafyanın zenginliğine bir sefer daha hayran kalıyorum.
Kaya tırmanış alanı
Hemen yakınlardaki, ismi neredeyse hiç duyulmayan Kelbessos Antik Kenti’ne gerçek yol alıyoruz. Kelbessos, Termessos Antik Kenti’ne bağlı bir kent. Beyefendi Dağları’na gizlenmiş kentte çok hoş lahitler var. Oralara kadar gitmişken kesinlikle ziyaret edin.
Geyikbayırı
Ardından derenin güney tarafına, tekrar dağ havası alacağımız Geyikbayırı’na geçiyoruz. Buradaki derenin kuzeyi Doyran’a, güney tarafıysa Geyikbayırı’na ilişkin. Geyikbayırı, Beyefendi Dağları’nın doruklarında, Geyiksivrisi Dağı eteklerinde, yemyeşil bir tabiatın kucağında. Kızılçam ormanları, kermes meşeleri, menengiçler, yabani zeytin ağaçları, mis kokulu ardıçlar ve daha kaçları süslüyor doğayı. Ayrıyeten Geyikbayırı ülkemizin en büyük kaya tırmanış alanı. Avrupa’da en yeterli 3, dünyada ise en kıymetli 10 merkez ortasında gösteriliyor. Bunları biliyordum lakin binin üzerinde kaya tırmanış rotası olduğunu duyunca benim de ağzım açık kalıyor.
The Greenhouse
Geyikbayırı’ndaki butik otelleri, kamp alanlarını gezince yemyeşil bir Avrupa kentinde hissediyorum kendimi. Avrupa’nın o sevdiğimiz ihtimamlı tabiatını burada görünce keyifli oluyorum. Yeni yapılan villalarla köy konutları iç içe geçmiş durumda ve keyif veren konaklama seçenekleri var. Bir seradan otele dönüştürülen The Greenhouse ve The Land otelleri yoga ve gibisi etkinlikler için kamplara konut sahipliği yapıyor. Camp Geyik en çok hoşuma giden kamp alanlarından oluyor. Geniş bir bahçe içinde bungalov, tiny house ve çadır seçenekleri var. Geyikbayırı’nın nefis gözlemelerine alternatif, Garden Kitchen Caravan isminde, hamburger ve falafel üzere yemekler yapan bir yer keşfediyorum. Yemyeşil, çok güzel bir bahçesi var.
Bu bölge bir matruşka üzere. Gezdikçe öbür gezecek yerler çıkıyor içinden. İlgimi çeken bir tabela da Yeşilçam tabiat yürüyüşü ve bisiklet yolu. İsmi çok hoşuma gidiyor. Bölge birtakım Yeşilçam sinemalarına mesken sahipliği yaptığından bu ismi almış. Burası 38 kilometre uzunluğunda yürüyüş ve bisiklet rotası.
Harika bir günün akabinde kent merkezine yanlışsız ilerlerken ormanın ortasından deniz görüntüsü beliriyor. Bu harika görüntüyü izlerken memleketim Antalya’ya bir defa daha âşık oluyorum. Günümüzü Antalya mutfağının en güzelini sunan, bir kent geleneği olan 7 Mehmet Restoran’da lezzetli bir akşam yemeğiyle taçlandırıyoruz.