İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi çalışanları ve öğrencileri, fakültenin Çapa Kampüsü’ndeki binalarının sarsıntıya sağlam olmadığını belirterek açıklama ve forum düzenledi. Erişkin Alerji İmmünoloji Kısmı yan kısım uzmanlık öğrencisi Işıl İmren, “2019 sarsıntısından sonra binalarımızda önemli hasarlar meydana geldi. Ve bu hasarlar onarılmadan, yalnızca sıva ve boyalarla üstü kapatılarak, inançlı denilerek beşerler burada çalışmaya devam etmiş. Bizim yeni binalarımız tamamlanana kadar yeniden Çapa Tıp Fakültesi ismi altında biz inançlı hastanelerde hizmetimize devam etmek istiyoruz. Biz yalnızca can güvenliğimizi hem kendimiz hem hastalarımız ismine istiyoruz” dedi.
‘2019 sarsıntısından sonraki hasarlar onarılmadan sıva ve boyalarla kapatıldı’
Foruma katılan İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Erişkin Alerji İmmünoloji Kısmı yan kısım uzmanlık öğrencisi Işıl İmren, yaptığı konuşmada şunları söyledi:
“2019 sarsıntısından sonra binalarımızda önemli hasarlar meydana geldi. Ve bu hasarlar onarılmadan, yalnızca sıva ve boyalarla üstü kapatılarak, inançlı denilerek beşerler burada çalışmaya devam etmiş. Burada çok fazla hasta bakılıyor. Birçok hastalığın tedavisi Türkiye’de yalnızca muhakkak başlı üniversitelerde yapılıyor. İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi onlardan biri. Çok pahalı hocalarımız var çok kıymetli bir eğitim alıyoruz burada.
Biz hastalıklı binalarda ölünceye kadar tehlike altında yaşıyoruz
Doktorluk nasıl bir şey; biz önemli bir hastalık tespit ettiğimizde, bir kanser tespit ettiğimizde hastaları tedavi ediyoruz. Bize bu yapılan şey kanser teşhisi alan bir hastanın bedenindeki kanseri tedavi etmeden onun yayılıp her yere metastaz yapmasına sebep olup, en sonunda onu mevte sürükleyen bir sürecin bir gibisi. Biz hastalıklı binalarda ölünceye kadar tehlike altında yaşıyoruz. Doktorluk bu değil. Bizi bu binalarda kalmaya zorlayan ve gerekli kararları vermeyen insanların ortasında çok yetkili tabipler da var, Sıhhat Bakanlığı var. Bize burada tıp eğitimi bu türlü verilmedi. Sizin doktorluk anlayışınız bu türlü mi, ben bunu soruyorum size. Bu hem bizim hem hastaların hem de Türkiye’deki öteki bütün berbat binalarda yaşayan insanların temel ömür hakkına hürmet duymamak.
Biz yalnızca can güvenliğimizi hem kendimiz hem hastalarımız ismine istiyoruz
Taleplerimiz; inançlı hastaneler var İstanbul’da sarsıntı kurallarına nazaran yapılan. Bizim yeni binalarımız tamamlanana kadar yeniden Çapa Tıp Fakültesi ismi altında biz inançlı hastanelerde hizmetimize devam etmek istiyoruz. Biz yalnızca can güvenliğimizi hem kendimiz hem hastalarımız ismine istiyoruz.”
‘Her şeyi mukadderata bağlayacak bir konumda, potansiyelde ilerlemesinden artık yorulduk ve bıktık’
İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’nde 16 yıldır paklık çalışanı olarak çalıştığını belirten Erhan Taş, şöyle konuştu:
“16 yıldır burada misyon yapıyorum. Ben geldiğimden beri İstanbul Üniversitesi’nde değişim ve dönüşüm olacağı söyleniyor 16 yıldır. Yeni yapılan nöroloji binası var, iç hastalıklarının temelleri atıldı, diş binası yıkıldı lakin çok yavaş ve ağır işliyor işler. Münasebetiyle biz de bununla ilgili kaygılıyız. Son yaşanan zelzele, 1999 sarsıntısı. Her şeyi bahta bağlayacak bir konumda, potansiyelde ilerlemesinden artık yorulduk ve bıktık. Devletimizin de üniversitemizin de yöneticilerimizin de artık sıhhat kesiminin bir para formunda düşünülmemesi, insanların burada hayat kurtarmak için kendini canhirane ortaya koyduğunu görmelerini bekliyoruz ve istiyoruz. Bir an evvel bu dönüşümlerin gerçekleşmesini istiyoruz.”
‘Bu kadar can kaybının olması gerekmiyordu bugün burada toplanıp hareket yapmamız için’
İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi 6’ncı sınıf öğrencisi Sultan Aydemir ise şunları söyledi:
“Biz inançlı binalara aslında bu çağrıyı bugün yapmıyoruz. Çok daha evvelden kulüp çalışmalarımıza dahi yerinde yapılanma, Çapa bir an evvel yenilensin davetinde bulunuyorduk. O vakit da aslında lafımızı dinleyen olmuyordu. Bu kadar can kaybının olması gerekmiyordu bugün burada toplanıp aksiyon yapmamız için. Ya da hakikaten yetkililerin bir şeyler yapma üzerine güdülmesi gerekmiyordu. Binlerce insan öldü ve hala da bir şey yapılmıyor, bir şey değiştirilmiyor. Ben burada bence biraz amaç saptırıldığını da düşünüyorum. Yani burada muhakkak birilerinin rantı için çalışmalar başlatılmıyor. Ya da bizi öteki yere de aktarmıyorlar. Şu an mesela bugün zelzele olsa ne yapacağız yani. Çoğumuz ölecek bunu da biliyoruz. Buradaki hastalar da ölecek. Binaların altındakiler de çıkarılmayacak. Bunun örneğini Hatay’da, Maraş’ta gördük esasen.
Hesap sormamız gerektiğini düşünüyorum
Burada nitekim bence halk kendi kendine örgütlenerek bir şeyler yapabilir. Bugün bizim buraya gelmemiz de çok pahalı. Ben yetkililerin bir adım atacağını düşünmüyorum. Zira bugün İstanbul’daki bütün binaların tehlikeli olduğunu biliyoruz. Bunu yapmak bu saatten sonra en az 10 yılı alır. Bunun şuurundayız. Hesap sormamız gerektiğini düşünüyorum.”
‘2003’te çapa taşınacak deniliyordu sene 2023 çapa hala taşınacak’
İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde 2003’ten beri hemşire olarak çalıştığını belirten Özlem Keskin, şöyle konuştu:
“Bu fakültede 2003’ten beri vazife yapıyorum. Ben 2003’te buraya geldiğim vakit ‘Çapa taşınacak’ diye bir mit vardı. Daha sonra bir orta tayin alıp gittim geldim. Sene oldu 2023 tekrar Çapa taşınıyor, tekrar Çapa taşınıyor ve yeniden Çapa taşınıyor lakin ortada hiçbir şey yok. Tekraren bize yer gösterildi, yeni yerler yapılması ismine. Daha evvelki kümede hocalar vardı. Buna tekraren karşı çıktılar. Gitmemize mahzur oldular. En son birkaç sene evvel yeniden bir diğer yerde hastane gösterildi. Onu da mazeret ettiler. Yani yıllardır taşınmamamızın nedeni aslında bunun içinde bulunan hocaların da büyük çoğunluğunun tesiri var. Ve ancak tam gün kanunuyla birlikte hepsi özele kaçtılar. Biz burada kaldık. Onlar bize bir özür borçlu.
İskenderun’da arkadaşlarımız misyon yaparken vefat etti
Ayrıca da Çapa’nın, buranın bedelli olduğundan bahsediyorlar, gönül bağımızdan falan filan. Yani elbette lakin bizim güvenliğimiz her şeyden değerli. Ben bir devlet memuruyum. Ben burada da çalışırım, Başakşehir’de de çalışırım. Benim için pozisyon değerli değil lakin benim için benim güvenliğim değerli. İskenderun’daki sarsıntıda arkadaşlarımız vefat etti ve vazife yaparken vefat etti. Bu kadar acıklı bir şey ki. Enkazdan çıkarsınız lakin hastane yoksa hiçbir şey yapamazsınız. Bu bittiğinizin son resmidir.
Bu bahiste daha hassas ve daha profesyonel adımların atılması gerekiyor
Şimdi zelzelenin sıcaklığıyla bunu konuşuyoruz. Emin olun 10 gün sonra bunu konuşmayacağız. Kızgınlığım da bu. Bu öz eleştiriyi bu fakültenin yapması lazım. 6 bine yakın çalışanı var bakın kaç bireyiz burada. Kimse yok burada, yeniden aşikâr başlı şahıslar burada. Bu hususta daha hassas ve daha profesyonel adımların atılması gerektiğini düşünüyorum.”