Gelecek Partisi önderi Davutoğlu, STK’lara hitaben yazdığı mektupta ülkede yaşanan aksilikleri düzeltmek ismine bir ‘devrim’ gerçekleştireceklerini vurgulayarak “Sakın ha, artık ‘kol kırılır yen içinde kalır’ demeyelim! Bize kaybettiren zihniyet bu işte! Şeffaflığı yok eden ve bizleri ‘olduğu üzere görünmeyen, göründüğü üzere olmayan’ bir topluluk haline getiren zihniyet bu” dedi.
Gelecek Partisi önderi Ahmet Davutoğlu’nun STK’lara hitaben yazdığı mektup paylaşıldı.
“‘KOL KIRILIR YEN İÇİNDE KALIR’ DEMEYELİM”
Sivil toplum kuruluşlarına (STK) hitaben bir mektup kaleme alan Gelecek Partisi Genel Lideri Ahmet Davutoğlu “Ülkemizin üzerindeki kara bulutları dağıtmak için ihtilal gerçekleştireceğiz” dedi. Kelam konusu mektupta, “Gelin birlikte soralım: ‘Bizim ülkülerimiz neydi, bugün bu sıkıntılar üzerine kurulan iktidarda yaşananlar ne?’” tabirini kullanan Davutoğlu şunları ekledi:
* “Sakın ha, artık ‘kol kırılır yen içinde kalır’ demeyelim. Bize kaybettiren zihniyet bu işte. Şeffaflığı yok eden ve bizleri ‘olduğu üzere görünmeyen, göründüğü üzere olmayan’ bir topluluk haline getiren zihniyet bu.
* Özetle, gün her şeyi açık yüreklilikle konuşma ve yüzleşme günü. Sakın ha artık ‘kazanımlarımızı kaybederiz’ de demeyelim. Körü körüne itaat ile susarak işlerin düzeleceğini sanıyorsak, büyük bir yanılgı içindeyiz demektir. ‘Sorumlu ben değilim ki’ diye düşünerek kendimizi kenara çekiyorsak da kendimizi aldatıyoruz demektir.”
ERDOĞAN’A YÜZLEŞME DAVETİNE YANIT GELMEDİĞİNİ AÇIKLADI
Mektubunda Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’a yaptığı meydan okumanın yanıtsız kaldığını söz eden Davutoğlu “Gelin birlikte soralım: “Bizim ülkülerimiz neydi, bugün bu sıkıntılar üzerine kurulan iktidarda yaşananlar ne?” dedi. Davutoğlu mektubunda şu tabirleri kullandı:
* “Değerli Kardeşim, Bu mektubu size tarihe kayıt düşen bir hasbihal olarak kaleme alıyorum. Geçtiğimiz günlerde Sayın Cumhurbaşkanı’nın ‘hain’ ve ‘liyakatsiz’ ithamlarına karşı kendisiyle yüzleşme davetinde bulundum. Şu ana kadar bu davetime karşılık gelmedi.
* Gelin bu yüzleşmeyi ve muhasebeyi samimi bir biçimde daima birlikte yapalım. Bütün siyasi tartışmaları bir kenara bırakarak kendimize dürüstçe soralım: İnandığımız bedeller ismine gelecek jenerasyonlara nasıl bir miras bırakacağız?
* Yalnızca başımızı iki elimizin ortasına, vicdanımızı yüreğimizin ta ortasına alıp kendimize soralım: Nereye gidiyoruz? İnsanlığı aydınlattığına inandığımız bir inancın üzerinde yükselen bir medeniyet birikiminin sömürgeciliğe direncinin ve çağdaşlaşma süreci ile yüzleşmesinin iki yüz yıllık birikimi ne hale düştü?
* Birinci tepe örneğini Ahmet Cevdet Paşa ile gördüğümüz bu zihni ve siyasi yüzleşmede birçok alimler, aydınlar, şairler, kanaat liderleri, siyaset ve devlet adamları sıkıntı çekti, çaba etti, bedel ödedi.
* İsimleri tek tek zikretmeyeyim; siz en çok kimi örnek aldıysanız onun öne çıkardığı pahaları ve gayeleri tekrar bir düşünün. Lakin en çok da hiçbir unvanı olmayan, birçok okuma yazma imkânı bile bulamamış, cebindeki son kuruşunu ‘bir gün adalet temelli bir nizam kurulması ve çocuklarının daha düzgün bir eğitim alması’ hayaliyle veren Anadolu’nun çilekeş, onurlu insanlarını, babalarımızı ve dedelerimizi düşünün. Gelin bir arada soralım: “Bizim ülkülerimiz neydi, bugün bu zahmetler üzerine kurulan iktidarda yaşananlar ne?
“BU BİRİKİMİN EN TEMEL GAYESİ ADALETTİ”
* İki asra yaklaşan bu birikimin en temel gayesi adaletti; bugün ise en çok örselenen kavram adalet. Toplumun en az inanç duyduğu kurum yargı. Kuşaklar uzunluğu aktarılan Hz. Ömer’in adaletinden elimizde ne kaldı? Kadı önünde ayakta hesap veren Fatih ideali bir masal mıydı? İnsanlarımızın üzerindeki her türlü baskı yok edilecek, niyet, inanç ve basın özgürlüğü hayata geçirilecekti. Bugün kimsenin kimseden emin olmadığı, sivil toplum kuruluşlarımızın ‘sivil’ niteliğinin örselendiği endişe iklimine nasıl gelindiğini hiç sormayacak mıyız?
* Yolsuzluklara karşı uğraş edilecek, tüyü bitmemiş yetimin hakkı korunacaktı. Yolsuzluğun her tipi her gün yaşanırken yüzü kızarmayanların ‘dava’ diyerek hepimizin gençlik ülkülerini temsil eden bu kavramı nasıl kirlettiklerini görmezden mi geleceğiz? Bireyciliğe karşı ‘şahsiyet’ inşa edilecekti değil mi; ortamına nazaran farklı lisan kullanılan riyakâr iklimde bir şahsiyet izi bulabiliyor muyuz?
“DİNİ KIYMETLERİMİZ İKTİDAR İÇİN ARAÇSALLAŞTIRILMASIN”
* Evvel ahlak diyerek çıkılan yolda ‘siyasi ahlak’ kavramının iktidardakileri bu kadar huzursuz etmesi ve Sayın Cumhurbaşkanı’nın ‘ilçe lideri bulamazsınız’ demesi içimize siniyor mu? Hani insanları ‘güzel kelam ile çağıracaktık’, insanlara hoş örnek olması gereken yüksek makamlardan bayanlara, tabiplere, öğrencilere, farklı düşünenlere yönelen nezaket dışı hitaplar kulağımıza ya da ruhumuza hoş geliyor mu?
* İçinden çıktıkları halk yoksulluktan kıvranırken iktidardakilerin duyarsızca lüks ve şatafat içinde yaşaması, kamu ihalelerinin ve kaynaklarının dar bir zümre ortasında paylaşılması, ‘servet bir küme elinde dolaşan bir emtia olmasın’ prensibine ne kadar uygun? Zengini daha güçlü, yoksulu daha yoksul yapan, ‘bir bireye tam dokuz, dokuz şahsa bir pul dağıtan’ sistem eleştirisi artık şiirlerde mi kaldı?
* Nass diyerek uygulanan siyasetlerle dünyanın en yüksek faizinin yaşanmasının, Hazine’nin faiz borcunun anapara borcunu aşmasının nassa olan inancı nasıl sarsmakta olduğunu görmüyor muyuz Dini kıymetlerimizin iktidarda kalabilmek için araçsallaştırılmasının genç kuşakların dine inançlarını nasıl sarsmakta olduğu gerçeği yüreklerimizi titretmiyor mu?”
“SWAP UĞRUNA UYGUR ZULMÜNE SESSİZ KALINMASI BAŞIMIZI ÖNE EĞDİRDİ”
* ‘Giderlerse gitsinler’ diyen otoriter bir sesin gençlerin ülkeye aidiyetini nasıl yıprattığını, kendi çocuklarımıza yahut torunlarımıza bir soralım bakalım ne yanıt alacağız! Onurlu bir ülke ideali ile çıkılan yolda bir öteki devlet liderinden ‘aptal olma’ diye alınan mektup, İsrail ile alakalar normalleştirilirken Mavi Marmara şehitlerinin unutulması, mazlumların sesi olma savıyla çıkılan yolda birkaç milyar dolarlık swap alabilmek için Uygur Türklerinin soykırıma tabi tutulmasına sessiz kalınması hepimizin başını önüne eğdirmedi mi?
* Mefkureler ile yaşananlar ortasındaki uçurum örnekleri çoğaltılabilir. Hepimiz kendi listemizi yapalım. Bizler için ‘dava’ ismine hangi unsur değerliyse yazalım ve bu unsur bugün hayata geçmişse yanına dürüstçe bir tik atalım. Bunu yaptığımızda, hepimiz çok yeterli biliyoruz ki karşımıza derin bir boşluk çıkacak! Şayet hala ülkülerle yaşanan gerçeklik ortasında derin bir uçurum varsa vicdanımıza sormaktan korkmayalım: Kim bu pahaları savunmaya çalıştı, kim bu pahaları yıprattı?
“GÜN HER ŞEYİ AÇIK YÜREKLİLİKLE KONUŞMA GÜNÜ”
* Sakın ha, artık ‘kol kırılır yen içinde kalır’ demeyelim! Bize kaybettiren zihniyet bu işte! Şeffaflığı yok eden ve bizleri ‘olduğu üzere görünmeyen, göründüğü üzere olmayan’ bir topluluk haline getiren zihniyet bu! Özetle, gün her şeyi açık yüreklilikle konuşma ve yüzleşme günü. Güç telaşıyla örttüğümüz her zaaf ‘camia’daki parçalanmış ruh halini artırmaktan öbür bir şeye yaramıyor.
* Sakın ha artık ‘kazanımlarımızı kaybederiz’ de demeyelim! Kazanımlarımızı güç sahibi olmak değil şahsiyet ve duruş sahibi olmak korur. Biz baskı gördüğümüz ancak ahlaki üstünlüğe sahip olduğumuz periyotlardaki samimiyetimizle 28 Şubat periyodunun prangalarını kırdık, güç sahibi olup ahlaki üstünlüğümüzü kaybettiğimiz iktidar günlerinde ise şahsiyetimizi ve gençlerimizi kaybediyoruz.
* Son kelamım şu olsun: Körü körüne itaat ile susarak işlerin düzeleceğini sanıyorsak, büyük bir yanılgı içindeyiz demektir! ‘Sorumlu ben değilim ki’ diye düşünerek kendimizi kenara çekiyorsak da kendimizi aldatıyoruz demektir!
“BİR KUŞAĞIN ONURUNU KURTARMAYA ÇALIŞIYORUZ”
* İşte, bu süreçte her türlü bedeli ödeyerek elimden geleni yaptığıma inanmakla birlikte, şunu da bilhassa vurgulamak istiyorum ki daima birlikte ya kendimize gelip kıymetlerimizin gereğini yapacağız ya da bu ağır sorumluluğun vebalini Rabbimiz, milletimiz ve gelecek kuşaklarımız huzurunda taşıyacağız.
* Bu buhrandan çıkış için bizim kendimize çizdiğimiz yol haritasını sorarsanız; öncelikle bize şuursuzca saldıranlar da dahil olmak üzere bu vebali taşıyan bir kuşağın onurunu kurtarmaya, bu mefkureleri savunan herkesin güç yozlaşmasına kapılmadığını göstermeye çalışacağız.
* Daha sonra, hangi kanıda olursa olsun toplumumuzun her bölümü ile açık yürekli bir empati kurarak toplumsal barışı tesis edecek, herkesin kendi mahallesinden ve dar kalıplarından çıkarak birbiriyle selamlaştığı, halleştiği ve ortak geleceğimizi birlikte inşa etme iradesi sergilediği bir toplumsal ve siyasi iklim oluşturacağız. Ötekileştirmeye dayalı kutuplaştırmayı tırmandırmak yerine toplumsal aidiyet şuurunu pekiştireceğiz.
“SİYASİ AHLAK VE ZİHNİYET İHTİLALİNİ GERÇEKLEŞTİRECEĞİZ”
* Nihayet ülkemizin üzerindeki kara bulutları dağıtmak üzere özgürlük, adalet, liyakat, emanet ve samimiyet unsurları temelinde kapsamlı bir zihniyet ihtilalini, şeffaflık ve hesap verilebilirlik temelinde siyasi ahlak ihtilalini, toplumsal refah ve gelir adaleti temelinde yapısal ekonomik dönüşüm ihtilalini gerçekleştireceğiz.
* Bedelli Kardeşim, bu mektup kalemden göze, lisandan kulağa değil yürekten yüreğe yazılmıştır. O denli okumanızı rica ederim. Allah yüreklerimizdeki derin vicdandan bizi koparmasın. Allah’a emanet olunuz!”