Kahramanmaraş merkezli zelzele felaketinde etkilenen geniş coğrafya ve yıkım boyutunun büyüklüğü, zelzele hazırlık konusunda kâfi bilince sahip olunmamasıyla acıyı da büyütürken, ister ister gözler bir yandan ekonomik datalara kayıyor. Sarsıntıların tesir alanı yüksek olunca evvel arama ve kurtarma çalışmaları için akabinde da yardım süreksiz barınma, beslenme üzere temel muhtaçlıklar için büyük bir yardım gücüne gereksinim duyuluyor. Bu da gönüllülerin işlerine dönüşünü zorlaştırırken, öbür yandan da daha az etkilenerek faaliyetlerini sürdüren işletmelerde de temel gereksinimlerinde yoksun kalan depremzede çalışanların durumu sorgulanıyor.
Hayatta kalanların ağır travmalarla baş başa kaldığı bölgede hayatın devam etmesi için gerekli temel gereksinimler olan beslenme, barınma, hijyen ve giyinme üzere muhtaçlıklar için bölgeye yardım yağarken bir de şirketlerin de çalışmaya başlama konusu öne çıkıyor.
Deprem sonrası faaliyetlerine başlayan şirketler çalışanlarına de işbaşına dönme daveti yapıyor. Depremzedelerden davete karşın işbaşı yapmayanlar da tazminatsız işten çıkarılma le karşı karşıya kaldı.
Haklı fesihle işten çıkarma yapan patronun ihbar ve kıdem tazminatı ödeme yükümlülüğü de bulunmuyor.
Çalışamayacak durumda olan depremzedelerin de bu durumda birinci olarak rapor alması gerekiyor. Çalışanın, patrona fesih hakkı doğurmayacak halde kullanabileceği kesintisiz rapor mühleti, çalışma mühletine nazaran değişirken, bu da şu biçimde tabloda görülebiliyor.
Deprem nedeniyle fiyatsız müsaade kararı alınırsa benzeri biçimde işten çıkarma yasağının uygulanması bekleniyor.
Deprem bölgesinde çalışanlarını işten çıkaran şirketlerin fesih münasebeti İş Kanunu’nun 25. Hususu (III) numaralı bendini oluyor.