CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu, partisinin TBMM’deki düzenlenen ve afette hayatını kaybedenler nedeniyle hürmet duruşu ile başlayan küme toplantısında açıklamalar yaptı. Kılıçdaroğlu, dün akşam Hatay’da meydana gelen sarsıntı için “Aynı acıları yaşamamak, tedbir almak aklın gereğidir. Dün akşam iki sarsıntı meydana geldi. Hayatını kaybedenler var. Yarın bölgeye gideceğim” dedi.
“HABERİ ALDIĞIMDA DEHŞETE DÜŞTÜM”
Kılıçdaroğlu’nun konuşmasından satır başları; “Derler ya hani sözler kifayetsiz kalıyor diye, sahiden de o denli. İnsan ne dese, nasıl dese bilemiyor. Ben de konuşmamı satır satır yazmaya karar verdim. Konuşmama başlamadan evvel sizden ricam alkışın sloganın olmamasıdır. Büyük bir felaket yaşıyoruz. Haberi aldığımda evvel hepiniz üzere dehşete düştüm sonra en uygunu çabucak zelzelenin olduğu bölgeye gitmek dedim. Aradım liderlerimizi, kalkın gidiyoruz dedim. Hatay’a vardık. Gördüklerim nasıl anlatılır inanın bilmiyorum, hayalde üzereydik. Gördüğümüz gerçek olamayacak kadar fecî ve kâbustu. Kadim kentlerimizde mevtten öbür hiçbir şey yoktu. Beşerler isimleri haykırıyordu sokaklarda; evlat, anne, baba, kardeş isimleri… Gece indiğinde tümüyle tükenmiştik.
“BU ÜLKEDE HER ŞEYİ BÖLÜŞTÜLER, ACILAR HARİÇ”
Buz üzere bir soğuk gerçek bir zifiri karanlık. Yatacak yer arıyoruz kendimize. Dinlenmeye çekildim lakin dinlenmek, uyumak mümkün değil. Gözlerimi kapatıyorum o çocuklar, o isimler gitmiyor aklımdan. Halkımızın acısını, torunlarımı düşünüyorum. Hislerim karmakarışıktı. Bu ülkede her şeyi bölüştüler, acılar hariç… Acıları kimse bölüşmeyecek mi diye sordum kendi kendime. Bu ülkede her şeyi bölüştüler, acılar hariç. Acıları hiç kimse bölüşmeyecek mi bu ülkede diye sordum kendi kendime.
“ERDOĞAN İLE SİYASET ÜSTÜ HİZALANMAYI REDDEDİYORUM DEDİM”
Yarın torunlarım büyüyecek, Allah ömür verirse soracaklar bana ‘Dede en sıkıntı vakitlerde sen neredeydin? Ne yapıyordun? Ne diyeceğim onlara düşünmeye başladım. İşte o an içimde bir şey koptu. Anladım ki ben artık eski ben olamayacağım. O an prestijle ben birebir Kemal değildim. Kalktım basın müşavirim Ömer’i aramaya koyuldum. Telefon sınırları çekmiyor, hiçbir şey çalışmıyor. Araca gittim o da zati uyumuyordu. Herkeste tıpkı travma. ‘Haydi Ömer halkımıza seslenmemiz lazım’ dedim. En sıkıntı durumda nerede duracağımızı söylemem lazım. Gelecekte torunlarımın soracağı sorulara bu gece benim karşılık vermem lazım dedim. Erdoğan ile siyaset üstü hizalanmayı reddediyorum dedim.
“MİLLETİ İÇİN EVLATLARI İÇİN VAR OLMAYAN BİR YAPIYI YÜCELTMEYECEĞİM”
Ne kendisi ile ne sarayı ile ne de çeteleriyle hizalanacağım. Ne siyaset üstüne ne siyaset altına ne vefatına ne dirimine ne de milleti için var olmayan bir devlet yapısıyla hizalanacağım. Milleti için evlatları için var olmayan bir yapıyı yüceltmeyeceğim. Asla ve asla yüceltmeyeceğim. Dayanışacaksam da milletim ile dayanışacağım. Milletimize seslenmek istiyorum ancak internet yok. Ömer ile uğraşıyoruz, millet bizi bekliyor. İnternet kontağını halletmeye çalışıyoruz. Ne düşünüyorsam amasız, fakatsız, güzellemesiz söyledim. Artık yeniden buradan seslenmek istiyorum. Ey sevgili halkım, yüreği yanan halkım sen daha düzgün olmayı hak etmiyor musun? Halkına daima hüzün ören bir ülkede yaşamaya devam mı edeceğiz?
“DEĞİŞİM İKTİDARI DEĞİŞTİRMEKTEN BÜYÜK OLMALI”
Cumhuriyetimizin bir yüzyılı geçti, ikinci yüzyılımız daha düzgün olmasın mı? Halkının kederine koşamayan bir devleti toplamaya, değiştirmeye, düzgünleştirmeye çalışmayacak mıyız? Bunun vakti gelmedi mi? Yazımızı öldürdüler lakin artık bir baharı yaşatmayalım mı bu çilekeş halkımıza? Gözyaşlarımızın gözümüzü bulandırmasına müsaade vermeyelim. Bizim bir iktidarı değiştirmekten çok daha derin sorunlarımız var. İktidarı değiştireceğiz orası kolay lakin hepimiz biliyoruz ki değişim bir iktidarı değiştirmekten büyük olmalı. Zira zihniyeti değiştirmemiz lazım. Net konuşmamız lazım. Bizim bir iktidarı değiştirmekten çok daha derin problemlerimiz var. İktidarı değiştireceğiz, orası kolay. Değişim iktidarı değiştirmekten büyük olmalı. Zihniyeti değiştirmemiz lazım. Bu ülkeyi enkaz altında bırakan niyet biçimini kurutmamız lazım. Kıymetlerimizi yeni baştan örmemiz lazım. Devlete yaklaşımımızı değiştirmemiz gerek.
“SİYASETİN YAPILMA FORMUNU DEĞİŞTİRMEMİZ LAZIM”
Rant peşinde koşanlar bizi yönetiyor. İş insanları yasa boşluklarını dolduruyor. Kibir alkışlanıyor, sistem motamot devam ediyor. Büyük küçük herkes rantın peşinde. Biz ne yaptık kendimize bu türlü? Nedir bu haram sevdası bu türlü? Elbette evvel bu sistemi suçlayacağız. Bu nizamı onlar getirdi. İğneyi kendimize batırmak zorundayız. Siyasete giren olağandışı halde zenginleşiyor. Biz politikler de oy kaybederiz diye imar aflarına el kaldırıp, indiriyoruz. Defter tutuyorlarmış, zıvanadan çıktılar. Onlar değişik bir cihanda yaşıyorlar. Değişmemiz lazım. Tertibin çalışma formunu kökünden değiştirmemiz lazım. Siyasetin yapılma formunu değiştirmemiz lazım. Davranışlarımızı değiştirmemiz lazım. Her şeyi temelden değiştirmek zorundayız.
“HALKIMIZ İÇİN BU ÜLKEYİ TEKRAR KURACAĞIZ”
Değişime bu yabanî neo-liberal tek adam rejiminden başlayacağız. Halkı ilgilendiren her alana sirayet edecek değişim. Şafak söktüğünde evsiz barksız kalanlar yuvalarını yine bulacak. Sarsıntılar daima olacak. Fakat devlet artık sarsıntılar karşısında aciz kalmayacak. Bu kabus bir daha yaşanmasın. Haramdan, düzensizlikten, palavradan, riyadan siyaset elini çekecek. Kayırma bitecek, suiistimal bitecek, açgözlülük, rant bitecek. Her birimiz elimizi taşın altına koyacağız. Evvel inanacağız. Birbirimize inanacağız. Adaleti getireceğimize inanacağız, daha güzelini hak ettiğimize inanacağız. Zelzele gecesinden beri dayanışma içinde olan onurlu halkımız için inanmak zorundayız. Halkımız için bu ülkeyi tekrar kuracağız. Kural koyacağız, asla çiğnetmeyeceğiz. Artık imar aflarını ağzımıza almayacağız. Kurumlar inşa edeceğiz, tek adamlar asla bu coğrafyada asla olmayacak. Bu harami nizamı kesinlikle değiştireceğiz. Yarın çocuklarımız sorduğunda, ‘Bu kabusu biz bitirdik’ diyelim.”