Uğurcan Yardımoğlu
Türkiye Komünist Partisi ismine TRT’de propaganda konuşması yapan Kürdolog Zeynep Hatunoğlu’na gelen reaksiyonlar partiyi gündeme taşıdı. TKP, bu olaydan evvel de seçimlere yönelik tutumuyla ve Kahramanmaraş merkezli yaşanan ve 11 vilayetimizi etkileyen sarsıntılardaki seferberliğiyle konuşulmuştu.
TKP Genel Sekreteri Okuyan, çeşitli bahislerde Odatv’nin sorularını yanıtladı.
TKP ismine TRT’de konuşma yapan Kürdolog Zeynep Hatunoğlu’na Yeşiller ve Sol Parti etraflarından büyük reaksiyon geldi. Konuşma Odatv’de de yayınlanmıştı. Bu reaksiyonları nasıl değerlendiriyorsunuz?
Öncelikle şunu söyleyeyim, toplumsal medya nitekim çok aldatıcı bir mecra. 10-15 gerçek kimliğini gizleyen anonim hesap ya da gerçek dünyadan kopmuş fanatik gündem yaratabiliyor. Farklı siyasi partilerin birbirlerinden, telaffuzlarından rahatsızlık duymasından daha doğal bir şey yok. Zeynep’in konuşması özel olarak bir partiye dönük bir tenkit de içermiyordu. Türkiye’nin problemlerine sınıfsal, Marksist bir yaklaşım kelam konusuydu ve bununla Kürt sorunu ortasında bir bağ kuruluyordu. TKP’nin kimlik siyasetini reddetmesi, işçi halkı birleştirici bir çizgiyi savunmasında itiraz edecek bir şey görmüyorum. Bunları lisana getiren bir komünist bayana “köle ruhlu” denmesini fazla kişinin benimsediğini sanmıyorum. Ancak dediğim üzere ortalarında büyük farklılıklar olan siyasi partilerin birbirlerinin her söylediğini, yaptığını sineye çekmesi beklenmemeli. Cengiz Çandar’ın öne çıktığı, neredeyse simgeleştirildiği bir ortamda Diyarbakır adayı bir komünist dokumacılık emekçisinin “farklı” yaklaşımı elbette kimilerini kızdırmıştır.
Sakarya’da ülkücü geçmişi olup da TKP’ye katılanlarla ilgili de bir haberimiz olmuştu. O arkadaşlarınıza da benzeri reaksiyonlar geliyor mu davacılardan?
Gelmez olur mu! Ülkücü geçmişlerinden kopup TKP’ye katılanlara da reaksiyon var elbette. Yalnızca Sakarya’da olmadı bu çeşitten esaslı değişimler. Düşünsenize, MHP geleneği yıllardır anti-komünizm üzerine kurmuş ideolojisini ve oradan kopan beşerler bir müddet sonra TKP’ye katılıyor. Biz İlyas Salman’la birlikte Sakarya’nın Kocaali ilçesine giderken bu nedenle bir sürü tehdit aldık. Lakin şunu unutmamak gerekiyor. Türkiye’de sağın gerek İslamcı gerekse milliyetçi tabanı açısından vazgeçilmez olan kimi kıymetler, sağcı partilerin o pahaları istismar ettiği anlaşıldıkça, kendisini yine üretiyor ve diğer bir çerçevenin içine yerleşiyor. Birçok inançlı kişi, laikliği son derece keskin bir biçimde savunan TKP’nin çok gelişkin bir ahlakı savunduğunu fark etti. Biz sağ partilere oy veren milyonlarca kişinin bile bile kötücül siyasetlerin peşinden gittiğini kabul edersek büyük yanılgı yaparız. Evet sağın fanatizmi toplumu da tehlikeli bir biçimde çürütüyor. Bu çürümeye hal almak zorundayız. Lakin sağın toplumsal tabanı da yüklü fakirler. TKP nabza nazaran şerbet vermeden, büsbütün dürüstlük ve içtenlikle Türkiye’nin muhafazakâr mahallelerine girdi. Bunun tarihi değeri olduğunu söyleyebilirim.
Sözünü ettiğiniz örnekler gerçek bir mana tabir ediyor mu? 85 milyonluk bir ülkeden kelam ediyoruz.
TKP rasgele çalışan bir parti değil. Aşikâr bir planlamayla, gayeler koyarak çalışıyoruz. Medyada yaygın yer verilmiyor TKP’ye. Bu nedenle TKP örgütüyle, takımlarıyla temas kuruyor beşerlerle. Son devirde şunu gördük. Sabırla ve açık sözlülükle faaliyet yürüttüğümüz her yerde kabuk çatlattık. Yerleştiğimiz mahalle ya da köylerin bir kısmı hayli muhafazakâr yerleşimler. Hatta o denli yerlerde taban bulduk ki, oralarda bunu becerebiliyorsak her yerde beceririz diyebiliyoruz rahatlıkla.
“BUGÜN LİBERALİZM ANTİ-KOMÜNİZMİN EN GÜÇLÜ KALESİDİR”
Medyada yaygın yer verilmiyor dediniz lakin sarsıntıdan çabucak sonra TKP bütün yayın organlarında haber oldu. Hiç kendinize de sordunuz mu sanki “biz neden az görünüyoruz” diye?
TKP kendisini dürüstçe kıymetlendiren bir parti. Bu nizamı değiştirmeyi hedefleyen bir partinin kendisini eleştirmemesi mümkün mü? Lakin medyada görünmememiz temelde bizim eksikliklerimize bağlanamaz. Bu ortada TKP’yi haberleştiren, çalışmalarımıza yer veren Odatv’nin de içinde olduğu medya kuruluşlarına ve kimi gazetecilere haksızlık etmek istemiyorum. Lakin TKP’nin haber olması gerekirken hiç medyaya yansımayan o kadar fazla çalışması, açıklaması ve hareketi oluyor ki. Büyük sermayenin kontrolündeki medyanın işveren tersi bir partiye yer vermesini elbette beklemiyoruz. Siyasi iktidarın güdümündeki medya açısından da tıpkı şey. Lakin muhalif medyada da vakit zaman anti-komünizm ya da TKP düşmanlığı kendisini çok bariz biçimde gösteriyor. Bugün liberalizm anti-komünizmin en güçlü kalesidir.
“TKP, KİMSENİN GÖRMEZDEN GELEMEYECEĞİ BİR NOKTAYA GELECEK”
Ama bu sarsıntı örneğini açıklamıyor. Zelzelede neden TKP bu kadar öne çıktı haberlerde?
Çünkü sarsıntı fevkalâde bir kırılma anı. Birçok kişi bu kadar ağır bir yıkımda ideolojik-siyasi şartlanmalarından kurtuluyor. Sarsıntıdan sonra TKP’yi, TKP’nin yaptıklarını görmemek ya da göstermemek için bayağı efor harcamak gerekiyordu. Lakin o sıralar herkes öbür bir şey için çabalıyordu. Kimleri anti-komünizmden kalıcı olarak kurtuldu bazıları ise süreksiz. Bu medyaya da yansıdı. Şöyle söyleyeyim, filanca partinin başkanının yaptığı bir el hareketinin haber pahası varsa, TKP’nin bir holdingin önünde yaptığı güçlü bir protesto hareketinin haydi haydi haber pahası vardır. Birebir medya kuruluşları diğer bir ülkede yüz kişilik cılız bir hareketi “halk isyanda” diye haberleştirebiliyor. Sonuçta kısa müddet sonra TKP’yi kimsenin görmezden gelemeyeceği bir noktaya geleceğiz.
Öyle bir durumda TKP’ye daha çok saldırılacağından, eleştirileceğinden korkmuyor musunuz? Olumsuz TKP haberleri ile karşılaşmayacak mısınız?
TKP buna alışkın bir parti. Komünistler yüz yılı aşkın bir müddet boyunca palavraya, iftiraya, karalamaya karşın dimdik ayakta kaldı. Ayrıyeten bilinmesini isterim ki, TKP’nin dostları da süratle çoğalıyor. Her yerde.
“TKP BİR BUZKIRANDIR”
Partinizin dostlarının artmasıyla bağlantılı olduğunu düşündüğüm bir soru sormak istiyorum. TKP son devirde Cumhuriyet pahalarını savunmasıyla, Atatürk’ün büyük bir devrimci olduğu savıyla, Türk bayrağına sahip çıkması ile gündeme geldi ve sol içinde çok tartışıldı. Gelen tenkitler için ne diyorsunuz?
Bu çizginin son periyotla ilgisi yok. Biz 2001 yılında TKP ismini alarak tarihi bir yasağı fonksiyonsuz hale getirirken birinci gündemlerimizden biri partimizin bu memleketin, Anadolu’nun partisi olduğunu göstermek için gerekli adımları atmaktı. Yüz yıllık bir palavrası boşa çıkarmak zorundaydık. O yıllar AKP’nin yükseliş ve iktidara yerleşme yıllarıydı. Muazzam bir liberal zehirlenme ile karşı karşıyaydık. Laikliği ve bağımsızlığı savunmak, aydınlanmacı ve yurtsever bir siyasal çizgi, şimdiki bir gereksinimdi. TKP bunu sınıfsal temellere yerleştirdi, yerli ve yabancı tekellere, kapitalizme karşı durmadan laikliğin ve bağımsızlığın savunulamayacağı gerçeğini vurguladı. Bir şey daha yaptık. Bu çizginin kaynaklarını önemsedik. Bu kaynak 60’lardaki gençlik hareketlerinde var lakin Ulusal Gayret devrinde de var. Bugün Türkiye’deki anti-emperyalist birikimin, laik hassaslığın 1919’la başlayan çabayla alakasını yok saymak siyasal bir gaftır, bilimsel de değildir. TKP tarihselci bir parti. Geçmiş periyotların saflaşmalarına bakar. 1919-1924 ortasındaki periyot dünyada ihtilal ve karşı-devrim net biçimde saflaşmıştır. O vakit da bugün de komünistlerin safı muhakkaktır elbette. Ulusal Gayret, Mustafa Kemal’in önderliğindeki hareket de devrimci saflardadır. Dediğim üzere bunu inkâr eden, bunu değersizleştiren solcu olamaz. TKP açısından burada bir yenilik yok. Biz uzun bir müddettir bu çizgiyi savunuyoruz. Milliyetçilik ve liberalizm Türkiye’de siyasal alanı kirleten ikiz kardeşlerdir. Her ikisi de emek ile sermayeyi uzlaştırır. Yurtseverlik öbür bir sınır. ABD emperyalizmi ve NATO’nun uğursuz operasyonlarına bahis olan bir bölgede, tarikatlar her yeri sarmışken bağımsızlığı ve laikliği bayrak yapmadan nasıl komünist olacağız? Sömürüye karşı çaba ile anti-emperyalizm ve laiklik savunması bir bütün. Bu bütünlüğü bozmadan yolumuza devam edeceğiz. Buna tenkitler geliyor, hakaretler de. Kendi meseleleri. Geçmişte bizim partimizin içinde de bunu içine sindiremeyenler oldu, öteki yerlere savruldular. Lakin karşıtı de geçerli, TKP bu açıdan bir buzkırandır. Yol açıyor ve etkiliyor.
MECLİS ARİTMETİĞİ VE “ÇÖPE GİDEN” OYLAR
TKP neden seçimlerde Millet İttifakı’nı ya da Emek ve Özgürlük İttifakı’nı desteklemedi? Herkes Meclis aritmetiğinden kelam ederken siz neden kendi adaylarınızla giriyorsunuz?
Bu ittifaklara girmedik zira farklı düşünüyoruz. O denli bu türlü değil, bayağı farklı düşünüyoruz. Bizim üç temel sıkıntımız var. Bugün hayat pahalılığının, adaletsizliğin, yoksulluğun nedeni olan toplumsal tertip. Yani kapitalizm. Bunun ortadan kalkması gerek. Bu bir. Laiklik gerekiyor. İki. Bağımsızlık gerekiyor. Bu üç. Bunlar geleceğin değil şu anın sorunu. Örnek verdiğimizde sinirleniyorlar. Sinirlenmesinler azıcık düşünsünler. TÜSİAD sermayesiyle sorunu olmayan, laikliği savunmayan, NATO’yu karşısına almayan ittifakları neden destekleyelim? Neden bunun kesimi olalım? “Siz de çok katısınız” deniyor bize lakin hayatın kendisi, gerçekler çok katı. Acımasız. Tarikatlar çocuklarımıza musallat oluyor, NATO işgaller yapıyor, darbeler planlıyor, TÜSİAD sermayesi büyük kârlar elde ettikçe halkımız fakirleşiyor. Bunlar bugünün problemidir. TKP şunu diyor: Şayet cüret ve akılla, dayanışma ruhuyla hareket edersek kazanırız. Taraflaşmayı etnik, mezhepsel hususlarda değil bu başlıklarda kurmalıyız. Bunların Meclis’te yankı bulmasını istiyoruz. Lakin şimdilik baraja takılacaksak, hayat Meclis’ten ibaret değil. Sarsıntıda dayanışmayı Meclis mi örgütledi, halk mı? NATO’yu, tarikatçılığı, emek düşmanlığını geriletecek olan temel olarak toplumdur, halktır. TKP’nin seçimlerden güçlenerek çıkmasının hiçbir milletvekili hesabının yanına dahi yaklaşamayacağı sonuçları olur. Önümüzde bizi ne yazık ki çok ağır bir ekonomik tablo bekliyor. Bu tabloda eğilip bükülmeyen bir TKP’ye muhtaçlık var. Sonra lokal seçim geliyor. TKP baraj manisi olmayan lokal seçimlerde sürpriz yapmaya hazırlanıyor. Ve en değerlisi Türkiye’de benim oyum irademdir, şantaja, dayatmaya, küçük hesaplara boyun eğmem, inandığım partiye oy veririm diyenlerin sayısının artması. TKP oy dilenciliği yapmıyor. Stratejik oy ver demiyor. Ödünç oy ver karşılığını şöyle vereyim demiyor. Biz şuyuz, aklına yatıyorsa bizi dayanakla diyoruz. Görülüyor ki TKP’ye oy vereceklerin sayısı hiç az değil. Hatta “oyunuz boşa gider” saçmalığına reaksiyon büyüyor. Büyük bir rahatlıkla söylüyorum, TKP’ye verdiğiniz oy boşa asla gitmez. Lakin oyunuzu laiklikten, bağımsızlıktan, Cumhuriyetten, sosyalizmden yana kullanmazsanız, oyunuzun çöpe gideceği mutlaktır.