Türkiye’nin de yenilenebilir güçteki konseyi gücü her geçen gün artıyor. Şu anda toplam şurası gücün yüzde 55’i yenilenebilir kaynaklardan sağlanıyor. Türkiye’nin elektrik şurası gücü aralık sonu prestijiyle 103 bin 809 megavat şurası güce ulaştı. Yenilenebilir gücün en güçlü iki üretim kaynağı olarak görülen güneş ve rüzgar güç santrallerinin hem kurulumunda ve hem de güç üretiminde madenlerden faydalanılıyor. Bu sayede sıfır emisyon amacına ulaşma yolunda madenlere olan yönelim de artıyor.
Hayatın her alanında kullanılan madenlerden yenilenebilir güç kaynaklarının üretiminde de yararlanılıyor. Örneğin, kıyı tipi bir rüzgâr tribünü tesisinde doğal gaz temelli bir elektrik santralinden 8 kat daha fazla madene muhtaçlık duyuluyor. Açık deniz rüzgâr santrallarında ise eş kıymet bir gaz santraline nazaran 12 kat daha fazla madene gereksinim var. Rüzgâr tribünlerinde çelik, alüminyum, cam yahut karbon destekli kompozit gereç, güneş santralinde ise kristal bakır, alüminyum ve gümüş madenleri ağır kullanılıyor.
Uzmanlara nazaran madencilik çalışmalarının gelişmesi ve inançlı tedarikinin sağlanmasıyla yenilenebilir güç alanında fark oluşturmak mümkün. Nikel, lityum, kobalt üzere stratejik madenlerin kıymetli bir kısmı dünyadaki birkaç ülkenin elinde toplanıyor. Türkiye, bu bahiste avantajlı durumda. Son yıllarda yaygın olarak kullanılmaya başlayan elektrikli arabaların içinde de madenlerin değerli hissesi var. Elektrikli araçlarda olağan fosil yakıtlı araçlara nazaran 5 kat daha fazla maden kullanılıyor. Ortalama 1,5 ton tartıya sahip bir arabada 1 ton demir-çelik, 10 kilogram bakır, 10 kilogram kurşun 10 kilogram çinko, 40 kilogram cam kumu, 70 kilogram oksit kullanılıyor. Elektrikli araçta 54 kilogram grafit, 63 kilogram nikel, 22,5 kilogram kobalt, 80 kilogram lityum; pil ve bataryada ise 63 kilogram lityum kullanılıyor.
Önümüzdeki devirlerde kobalt, nikel ve lityumun da ortalarında bulunduğu batarya metallerine talebin 10 kat artacağı öngörülüyor. Başta elektrikli araçlar olmak üzere rüzgâr türbinleri, güneş panelleri, nükleer güç, havacılık, fiber optik kablolar, teknolojik aletler üzere pek çok eserde kullanılan az toprak elementlerine olan muhtaçlığın da artacağı belirtiliyor.