“Kaldırımda linç izlemesi” kanıt gösterilerek yargılanıp iki defa ağırlaştırılmış müebbet mahpus cezasına mahkum olan Ayten Öztürk’ün yaşadıklarını anlattığı kitabına soruşturma açıldı.
Ayten Öztürk, “Faşizmin Saklı İşkencehanelerinde Direniş ve Zafer” isimli kitabında, bilmediği bir yerde 6 ay tutulduğunu ve maruz kaldığı işkenceyi yazdı.
Bianet’in haberine nazaran İstanbul 6. Sulh Ceza Hakimliğince satışının yasaklanmasına ve toplatılmasına karar verilen kitaptaki sözler nedeniyle Öztürk hakkında, “terör örgütü propagandası yapmak” savıyla soruşturma başlatıldı, Öztürk’ün sözü alındı.
MAHİR ÇAYAN “TERÖR ÖRGÜTÜ PROPAGANDASI” SAYILDI
Soruşturma kapsamında Öztürk’e sorulan sorularda, Yetenekli Çayan’ın “Adalı” şiiri örgüt propagandası olarak nitelendi.
Ayrıca, Yetenekli Çayan’ın “Türkiye Halk Kurtuluş Partisi/Cephesi (THKP-C) ‘terör örgütü’nün kurucu liderlerinden” olduğu söz edildi.
Öztürk’ün toplumsal medyadaki fotoğrafı da soruşturma evrakında yer aldı. Fotoğrafta, Öztürk’ün gerisindeki duvarda, vefat orucunda hayatını kaybeden Küme Yorum üyeleri Helin Bölek ve İbrahim Gökçek’in fotoğraflarının yer aldığı belirtildi.
Ayrıca, “kitabın satışından elde edilecek gelirle ekonomik dayanak sağlama maksadının olduğu” da suçlamalar ortasında yer aldı.
O ŞİİRİN HİKAYESİ
68 neslinin devrimcilerinden Yetenekli Çayan’ın yazdığı “Adalı” şiirinin kıssası, Belma Parıltı Kartal imzasıyla Sol’da yayınlandı:
Hücredeki Adalının Düşü… Karadenizli Becerikli Çayan hücredeyken yazdı bu şiiri… Mahir’in düşünü paylaşanların ismi oldu daha sonra Adalılar… Bir ada anlatır Becerikli şiirinde… “Satılmışlığın, kahpeliğin, riyakarlığın, adiliğin ve her çeşit/ aşağılık ve her çeşit yabancılaşmanın karışımı olan/ karanlık denizinin ortasında / güneşi batmayan bir ada/ Biz ada sakinleri bilmeyiz karanlığı/ karanlık cüceleri, acuzeler, dürzüler/ yarının Türkiyesi’nin hayvanat bahçesinde teşhir edilecekler” der.
Mahir de, yoldaşları da yarının Türkiyesi’ndeki güneşi batmayan o adayı göremedi. Karanlık denizinin ortasında, eskisinden de karanlık bir ada artık ülke… Dünün karanlığı bugünün karanlığını büyütüp besledi…
Adalılar türkü söylerdi, susardı darağaçları… Onların türküsü sosyalizmdi, ülkesinin bağımsızlığıydı. İdama giderken “Amerikan emperyalizmine ve onun uşaklarına karşı gayret verdim” diye mektup yazan Ahmet Saner’in türküsünü, “Ülkemin bağımsızlığı ve halkımın kurtuluşu için inanarak çaba ettim. Ülkeyi yabancılara peşkeş çekenler ve bir avuç işbirlikçi keyifli azınlık onlarla işbirliği yapmaktadır. Halkıma ise artırım, azap ve vefat reva görünmektedir” diye ailesine mektup yazan Veysel Güney’in türküsünü unutanlara maşallah!
Şimdi Adalıların uğruna can verdiği “Amerikan emperyalizmine ve onun uşaklarına karşı” savaş değil, barış zamanıdır! Cellatlar konuşurken kürsülerden, darağaçlarının söyleyecek kelamı yokmuş gerçekten! Hiçbir şey eskisi üzere değil, olmayacak da… Değişiyor, bozuluyor her şey… Değişmeyen tek şey Adalıların türküsü ve ailelerine bıraktığı son mektup…
Şimdiki adalılar da mektup yazıyor. Ailelerinden diğer herkese, her yere… En çok da cellatlarına! Adalar, mektuplar, kurtarıcılar, akiller… Kel başın şimşir tarağı listeye bak ister barışa tilili çek, istersen bir of çek karşıki dağlar yıkılsın.